Hayat ilahi bir sırdır, mabiyetini de ancak Hak sırrına aşina olanlar bilir.
Sultan 1. Ahmed (1590-1617), kalbi hayatının derinliği olan oldukça müttaki bir Osmanlı Padişahıdır.
Bahti mahlasıyla Peygamber Efendimiz (sav) sevgisini ve bağlılığını ifade eden çok içli şiirleri vardır:
Nola tacım gibi başımda götürsem daim
Kadem-i resmini ol bazret-i şab-i Resül'ün.
İşte bu ince ruhlu Osmanlı sultanının vefat etmeden bir gün önce huzurunda bulunan
mabeynci Mustafa, Ahmed Han'ın odada muhatabını göremediği kimselere karşı dört
defa; "Ve aleyküm selam" dediğine şahit oldu.
Mabeynci, bir mânâ veremediği bu garip davranışların sebebini Sultanına sorduğunda,
Sultan Ahmed Han şu cevabı verdi:
"O anda Hazreti Ebu Bekir-i Sıddık, Hazreti Ömer, Hazreti Osman ve Hazreti Ali
efendilerimiz geldiler ve bana; 'Sen, dünya ve ahiretin sultanlığını kendine toplamışsın.
Yarın Resulullah (sav) Efendimiz'in yanında olacaksın', buyurdular."
Gerçekten de bu Hak dostu, denildiği gibi ertesi gün vefat ederek sevdiklerine kavuştu.